ТИББИЙ ХОДИМЛАРНИ ТАЙЁРЛАШДА ЎҚУВЧИЛАРНИНГ МАЪНАВИЙ ЕТУКЛИГИ –ТИББИЁТИМИЗ РАВНАҚИНИНГ НЕГИЗИ

Abstract

Аннотация - инсон ҳаётини маънавий ҳаётсиз тасаввур этиш мумкин эмас.
Ҳар жабҳада маънавият тушунчасига кўра фаолият қилиш давр талабидир.
Айниқса, тиббиёт ходимларни тайёрлашда маънавият ўқув –амалиёт
жараёнининг негизи бўлмоқи керак. Тиббиёт ходими, умуммаънода бағри кенг,
инсонпарвар бўлиши талаб этилади. Бироқ Ўзбекистонда тиббиёт ходимларини
тайёрлашда маънавият моҳиятига алоҳида эътибор қилинади. Ўрта тиббиёт
ходимига бу борада қўйиладиган талаблар барча тиббиёт ходимларига нисбатан
анча жиддий. Чунки бу ходимлар бемор билан энг кўп бевосита мулоқот
қиладилар. Шу сабабдан улар: имон- эътиқодли, соф виждонли, ростгўй;
профессионал бурчи ва вазифасини бажаришда ҳалол; Ватан посбонлари каби
ўзини халқ соғлигининг посбони, деб билиб, вазифасига куни - у тун шай туриши;
вазифаларини сидқидилдан бажариши; хушмуомала бўлиши; ҳар бир беморни
алоҳида бир дунё, деб билиб, унинг кўнглини топа билишга интилиши керак.